به گزارش اختصاصی پایگاه خبری «اقتصاد ملت»؛ در همین راستا یکی از اصلی‌ترین دلایل قطعی برق در کارخانه‌های فولادی؛ اعمال محدودیت انرژی در فصل‌های گرم سال است. با افزایش دمای هوا محدودیت برق به شدت افزایش می‌یابد. افزایش مصرف برق خانگی به خصوص در ساعات اوج مصرف می‌تواند باعث افت ولتاژ و نهایتا قطع برق در برخی مناطق کشور شود و به تبع آن محدودیت برق بر صنایع اعمال می‌شود. این در حالی است که قطعی برق در صنعت فولاد تأثیرات گسترده و زیانباری داشته و دارد و می‌تواند از کاهش تولید تا افزایش هزینه‌ها و وارد آمدن خسارت و آسیب به تجهیزات و ماشین‌آلات این واحدها را شامل شود. برخی از مهمترین تأثیرات قطعی برق در صنعت فولاد شامل کاهش تولید، افزایش هزینه‌ها، آسیب به تجهیزات و ماشین‌آلات، از دست دادن بازارهای جهانی و فرصت‌های رقابتی و اثرگذاری بر نیروی کار می‌شود.

از سوی دیگر فرآیند تولید فولاد به انرژی بالایی نیاز دارد و وابسته به عملیات پیوسته در کوره‌ها و دستگاه‌هاست؛ در حالی که قطعی برق باعث توقف تولید می‌شود و زمان زیادی برای راه‌اندازی مجدد فرآیند تولید نیاز است. هر بار قطعی برق منجر به کاهش میزان فولاد تولید شده و در بازه‌های زمانی مشخص شده که در نهایت باعث کاهش تولید سالانه کارخانه‌ها می‌شود. در همین حال برای جبران قطعی برق و تأمین پایداری تولید؛ ممکن است کارخانه‌ها از مولد‌های اضطراری یا انرژی‌های جایگزین استفاده کنند که اغلب پرهزینه‌تر و بعضا زمان‌بر هستند.

در همین راستا فرآیند تولید فولاد به انرژی برق نیاز دارد و قطع ناگهانی برق می‌تواند باعث سرد شدن غیرمنتظره کوره‌ها شود که این امر به آسیب جدی به تجهیزات و کاهش عمر مفید آنها نیز منجر خواهد شد. از سوی دیگر قطع و وصل مکرر برق می‌تواند باعث نوسانات ولتاژ شود که این مورد هم به تجهیزات الکتریکی حساس آسیب‌های جدی وارد خواهد کرد.

قطعی مکرر برق می‌تواند باعث عدم‌توانایی شرکت‌ها در تولید به موقع و تحویل محصولات به مشتریان آنها شود که در نهایت این موضوع ممکن است بازار را به رقبا واگذار کند؛ این در حالی است که افزایش هزینه‌های تولید به دلیل قطعی برق باعث افزایش قیمت تمام شده محصولات فولادی می‌شود و این مساله رقابت‌پذیری شرکت‌ها را در بازارهای داخلی‌ و خارجی کاهش می‌دهد.

نکته حائزاهمیت اینکه شرایط فعلی صنعت برق کشور؛ آسیب‌ها و ضررهای متعددی را بر عملکرد صنایع و تولیدکنندگان به ویژه در حوزه صنعت فولاد وارد کرده؛ این در حالی است که محدودیت‌های مصرف انرژی تحمیل‌ شده به شرکت‌ها و صنایع مادر و راهبردی؛ یکی از موانع جدی جهش تولید در کشور در سالی که به نام «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری شده؛ بوده است.

در همین خصوص محدودیت‌های انرژی (برق و گاز) باعث از دست رفتن مقدار زیادی از تولید محصولات شرکت فولاد خوزستان شده است. بر اساس این گزارش مقدار تولید محصولات آهن‌اسفنجی، بلوم و بیلت، اسلب و گندله فولاد خوزستان طی ۶ ماهه نخست سالجاری برابر با ۶میلیون و ۱۳۹هزار تن به ثبت رسید که در مقایسه با ۶ ماه نخست سال گذشته با 4.70درصد کاهش پیدا کرد.

**نمودار**

همانطور که در نمودار فوق ملاحظه می‌کنید؛ روند تولید محصولات فولاد خوزستان طی ۳ماهه نخست سالجاری روند یکسانی را پشت سر گذاشت و با شروع فصل گرما روند نزولی این شرکت فولادی آغاز شد و در تیر ماه سالجاری شاهد اُفت محسوس تولید محصولات این مجموعه بودیم. این در حالی است که به عقیده اکثر کارشناسان مساله قطعی برق موضوعی نیست که بتوان به راحتی از آن عبور کرد؛ چراکه اگر همین امروز هم راهکار مناسبی برای حل این چالش اساسی پیدا کنیم؛ حداقل می‌توانیم امیدوار باشیم که تابستان دو سال آینده کسری برق در کشور به خصوص در بخش صنایع جبران خواهد شد، اما متأسفانه شاهد آن هستیم که مشکل و چالش کمبود و قطعی برق هر سال به صورت سریالی در حال تکرار شدن است.

همانطور که مقدار تولید فولاد خوزستان در فصل تابستان با چالش‌ کمبود برق دست‌وپنجه نرم کرد؛ تأثیر آن را نیز می‌توانیم بر روند فروش صادراتی این شرکت نیز مشاهده کنیم. بر اساس این گزارش مقدار فروش صادراتی این شرکت فولادی طی ماه‌های مرداد و شهریور با ریزش شدیدی همراه بود. نکته حائزاهمیت اینکه چالش انرژی؛ بزرگترین تهدید شرکت‌های فولادی در حال حاضر است و این تهدید طی سالیان اخیر فرصت‌های بسیار بزرگ جهش تولید، رشد اقتصادی و مهار تورمِ قیمت کالاها و نرخ ارز را از اقتصاد کشور سلب کرده است.

لذا انتظار این است که در راستای اعتلاء اقتصادی ایران؛ مانع بزرگ محدودیت‌های برق از سر راه شرکت‌های بزرگ برداشته شود. در همین راستا با توجه به قانون مانع‌زدایی از صنعت برق؛ صنایع وظیفه دارند که با احداث نیروگاه‌های خودتامین، برق موردنیاز خود را تأمین کنند. این اتفاق امروز در صنعت فولاد نیز رخ داده است. در حالی که نیاز برق فولادسازان حدود ۴۰۰۰مگاوات است و همین مقدار ظرفیت تولید برق توسط صنایع فولادی انجام شده، اما متاسفانه برق نیروگاه‌های خودتامین فولادسازان نیز به آنها داده نمی‌شود. این موضوع بیانگر آن است که نه تنها وزارت نیرو با خاموشی‌های پشت سر هم روند تولید و صادرات این صنعت را با چالش‌های اساسی مواجه کرده؛ بلکه با اختصاص ندادن برق تولیدی خود این مجموعه‌ها؛ آنها را متحمل ضرر و زیان‌های فراوانی نیز کرده است.

معصومه صالحی