برخلاف فولاد خاکستری (انواع رایج که بعضا از آن به عنوان فولاد سیاه یاد می‌شود) که به طور گسترده تولید آن متکی بر استفاده از سوخت‌‌‌‌های فسیلی و منجر به انتشار مقادیر قابل‌توجهی از کربن می‌شود، فولاد‌‌‌‌سبز با کاهش اثرات زیست‌‌‌‌محیطی و ارتقای بهره‌‌‌‌وری انرژی، موجبات توسعه پایدار این صنعت را فراهم می‌‌‌‌کند. تولید‌‌‌‌کنندگان بزرگ فولاد تلاش می‌‌‌‌کنند تا در راستای ایفای مسوولیت زیست‌‌‌‌محیطی خود، از روش‌‌‌‌های تولید پایدار از جمله فولاد‌‌‌‌سبز استفاده کنند. بازار جهانی فولاد به سمت خرید فولاد سبز متمایل شده است.

به گزارش اقتصادملت به نقل از دنیای معدن؛ به گفته شرکت‌کنندگان در کنفرانس فولاد تخت کالانیش۲۰۲۳ در استانبول، بازار جهانی فولاد ممکن است به سرعت به دو بخش تقسیم شود که بخش اصلی آن عمدتا فولاد‌‌‌‌سبز را خریداری و بخش دیگر با روند قبلی فولاد به اصطلاح خاکستری را تهیه می‌‌‌‌کند.

توماس هورنفلد، معاون پایداری GreenSteel سوئد، گفت: به‌زودی شاهد یک بازار فولاد دو شاخه خواهیم بود. می‌توان دید که در میان مشتریان، علاقه آشکاری به فولاد سبز وجود دارد.

لوکا فارالی، معاون فروش دانیلی نیز تایید کرد که بازار دوشاخه اجتناب‌‌‌‌ناپذیر است. وی خاطرنشان کرد در حالی که اولویت کربن‌‌‌‌زدایی برای نسل‌‌‌‌های بعدی است، تغییر تولید به سمت فولاد‌‌‌‌سبز با سرعت متفاوتی در مناطق مختلف جهان اتفاق خواهد افتاد. مسیر دوگانه موقتی خواهد بود به این معنا که در نهایت کل بازار جهانی به سمت تولید فولاد بدون کربن خواهد رفت. حسن آکبولوت، مدیر امور فنی انجمن فولاد ترکیه، چهار مشکل اصلی کربن‌‌‌‌زدایی در فولادسازی را بیان کرد:

 فولاد‌‌‌‌سبز بسیار گران است و مشتریان برای آن هزینه‌‌‌‌ای پرداخت نمی‌‌‌‌کنند.

فناوری کم‌‌‌‌کربن هنوز به مرحله تولید واقعی نرسیده است.

سنگ‌آهن مناسب و کافی وجود ندارد.

 زغال‌‌‌‌سنگ متالورژی بسیار بااهمیت است و بنابراین جذب کربن یک ضرورت خواهد بود.

با این‌‌‌‌حال، یکی از موانع واقعی کربن‌‌‌‌زدایی در صنعت این است که حداقل ۲۲ کوره بلند در جهان در حال ساخت است و بیش از ۱۰۰ پروژه دیگر عمدتا در چین، هند، اندونزی و ویتنام در نظر گرفته شده است که با تکنولوژی کوره‌‌‌‌بلند کار می‌‌‌‌کنند. به علاوه، بودجه کافی دولتی برای تغییر در این صنعت وجود ندارد تا به انرژی‌‌‌‌پاک کافی از تاسیسات برق دسترسی پیدا کند.

آکبولوت تاکید کرد: این موضوع در کلام ساده است، اما تامین هزینه‌‌‌‌های آن به این سادگی نیست. وی افزود: سهم کوره قوس‌‌‌‌الکتریکی از فولادسازی در ترکیه در سال ۲۰۵۰ به ۸۵‌درصد در مقابل ۷۵‌درصد امروز خواهد رسید.

فارالی تقریبا پنج مسیر را برای فولادسازان مبتنی بر کوره بلند و کوره قوس‌‌‌‌الکتریکی برای کاهش تولید کربن مشخص کرد. به عنوان مثال، دانیلی سیستم دیجیملتر را برای بهبود کارآیی و کاهش ردپای‌‌‌‌کربن توسعه داده است.

دانیلی با تمرکز ویژه بر راه‌‌‌‌حل‌‌‌‌های کوره قوس‌‌‌‌الکتریکی، در حال توسعه تجهیزاتی برای بهینه‌‌‌‌سازی پردازش ضایعات است. پیش‌بینی می‌شود مصرف قراضه آهن از ۶۵۵ میلیون تن در سال ۲۰۳۳ به ۱.۰۵ میلیارد تن افزایش یابد. فارالی چالش فولادسازان را برای تامین این حجم یادآوری و تاکید کرد که فناوری برای کنترل ناخالصی‌‌‌‌ها از جمله محتوای مس ناخواسته موردنیاز است. بنابراین باید رویکرد جدیدی در بازار قراضه اجرا شود. ما باید ضایعات را از قبل انتخاب و پردازش کنیم.

مالویکا شتی، تحلیلگر قیمت‌گذاری در کالانیش که مسوول پیگیری پروژه‌‌‌‌های انرژی‌‌‌‌پاک در سطح جهانی است، گفت که تولید فولاد‌‌‌‌سبز محرک اصلی برخی برای توسعه هیدروژن و سایر سرمایه‌گذاری‌‌‌‌های انرژی‌‌‌‌سبز است. شتی به تفاوت‌‌‌‌های منطقه‌‌‌‌ای نیز اذعان کرد. به عنوان مثال، استرالیا به دلیل وجود هوای آفتابی و باد مداوم، به سمت پروژه‌‌‌‌های خورشیدی و بادی گرایش دارد. در آمریکای شمالی، گاز طبیعی بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. شرکت GreenSteel سوئدی به شدت درگیر یک نمونه آزمایشی برای ذخیره‌‌‌‌سازی هیدروژن همراه با ابتکار تولید فولاد با کربن صفر است. هورنفلد گفت که جنبه ذخیره‌‌‌‌سازی در کشورهای اسکاندیناوی برای شرایط سخت بسیار نویدبخش است. این شرکت پروژه آزمایشی فولاد بدون‌‌‌‌سوخت فسیلی خود را در سال ۲۰۲۰ آغاز کرد و تاکنون تقریبا‌هزار تن فولاد تولید کرده و بیش از ۱.۳ میلیون تن دیگر را تا سال ۲۰۲۶ پیش‌بینی می‌‌‌‌کند، زیرا تقاضای قابل‌‌‌‌توجهی از بخش‌‌‌‌های ساخت‌‌‌‌و‌‌‌‌ساز، خودرو و تجهیزات صنعتی برای این محصول وجود دارد.

صنعت فولاد جهانی مسوول حدود ۷ تا ۸‌درصد از انتشار کربن است. فناوری دانیلی به صنعت کمک می‌‌‌‌کند تا توانایی خود را برای دستیابی به هدف کربن صفر تا سال ۲۰۵۰ بررسی کند.

به این هدف می‌توان رسید، گرچه اکنون در دسترس نیست، اما با کمی همت، می‌توانیم به آن دست یابیم.