بچه های محله سیمون تا پایان ابتدایی بیشتر درس نمی خوانند؛ چراکه برای رفتن به مدارس مقاطع بالاتر باید مسیر طولانی را طی کنند و اکثر آنان پس از کلاس ششم خانه نشین می شوند و یا همراه پدر و مادرهایشان روی زمین کشاورزی کار می کنند یا اینکه برای گذران زندگی مجبور به زباله جمع کردن و جمع آوری ضایعات می شوند.
زنان این محله از نبود امکانات اولیه زندگی همچون یخچال، گاز و ماشین لباسشویی می گویند و اینکه سقف بالای سرشان ایمن نیست؛ سقف هایی که با نایلون پوشیده شده است و با وزش باد بی رحم این نایلون ها هم به آنان وفا نمی کند و وقتی از روی سرشان می رود باران به منازلشان راه می یابد. از بیمه های روستایی می گویند که هیچ به دردشان نمی خورد و بسیاری از آنها با وجود بیماری های متعدد به خاطر هزینه هایش نمی توانند برای مداوای خود به هیچ مرکز درمانی مراجعه کنند.
اهالی محله سیمون که 30 خانوار هستند و هر کدام در حدود 3 تا 6 نفر اعضای خانواده شان است حدود 13 سال پیش پس از سیل استان گلستان به این روستا آمده اند و همین جا ماندگار شده اند؛ اگرچه هیچ شرایط مناسبی برای زندگی ندارند اما باز هم امیدشان اول به خدا و بعد به توجه و رسیدگی مسئولان است. آنها می گویند طی سالهای گذشته افراد زیادی به این محله آمده اند و گزارش و آمارهای مختلفی تهیه کرده اند و رفته اند اما نه تنها هیچ گره ای از مشکلات این مناطق باز نشده است بلکه با نشان دادن وضعیت زندگی آنها باعث دلخوریشان هم شده اند. آنها می گویند هیچ کدام از نهادهای دولتی به ما توجه و کمکی نمی کند. ساکنان محله سیمون از مسولان خواسته های زیادی ندارند فقط می خواهند که به فکر سرپناهی برای آنان باشد تا فرزندانشان بتوانند همچون سایر بچه های این مرز و بوم در خانه های ایمن و گرم زندگی کنند و به مدرسه بروند و از بهداشت کافی برخوردار شوند. مردهایشان از شغلی برخوردار باشند تا بتوانند امورات روزمره زندگی خود را بگذرانند. اهالی منطقه سیمون در شرایط بدی بسر می برند؛ خانه های کاه گلی و نامرتب با وسایلی مندرس و کهنه که هیچ شباهتی به زندگی ندارد.
به بهانه پروژه “هزار بافتنی اهدایی در شب چله” که به همت بنیاد فرزندان ایران زمین اجرا شد به روستای ده عباس آباد، سیمون و کرک اسلامشهر رفتیم تا بافتنی هایی که با عشق توسط مردم بافته شده بود را به نیازمندان اهدا کنیم.
این بنیاد به رسم هر ساله طرح توزیع لباس های بافتنی در میان نیازمندان را امسال در حالی اجرا کرد که استقبال از این طرح قابل توصیف نبود.
* اهدای بافتنی ها برای چهارمین سال به نیازمندان
سوین علیمرادی عضو هیات مدیره بنیاد فرزندان ایران زمین و مسئول پروژه “هزار بافتنی اهدایی در شب چله” در خصوص چگونگی این طرح به خبرنگار ما گفت: این طرح یک پروژه خیریه فرهنگی محسوب می شود که همه ساله با شروع فصل سرما و در هفته های ابتدایی دی ماه اهدای بافتنی ها به کودکان کار و نیازمند صورت می گیرد.
وی در ادامه افزود: این بنیاد برای چهارمین سال اقدام به جمع آوری دست بافتهایی کرد که به کمک خیرین مشتاق و علاقه مند این مرز و بوم تهیه شده و در بین نیازمندانی که شاید این لباس های گرم کمترین نیازشان برای یک زندگی معمولی بود؛ توزیع شد.
علیمرادی می گوید: پروژه توزیع لباس گرم و بافتنی از سال 91 شروع شد. سال 91 زلزله ورزقان که اتفاق افتاد اعضای بنیاد فرزندان ایران زمین یک کاروان امداد و نجات به این منطقه فرستادند و متوجه شدند که ساکنان این منطقه به لباس گرم نیاز فراوان دارند. در نتیجه بنیاد با ارائه فراخوانی از همه مردم برای جمع آوری لباس گرم دعوت به همکاری کرد. هموطنان خوب و نوع دوستمان هم از شهرهای دیگر که امکان حضوری کمک رساندن به زلزله زدگان را نداشتند با استقبال خوب کامواهای مورد نیاز را به بنیاد فرستادند و اجناس مورد نیاز به کاروان امداد و نجات ارسال شد و به دست زلزله زدگان تبریز و آذربایجان رسید.
وی با اشاره به اینکه این طرح آن زمان معرفی و بنیان گذاری شد خاطرنشان کرد: استان های همدان، تبریز و تهران در این طرح مشارکت کردند و کامواهای مورد نیاز را برایمان فرستادند. سال بعد با برنامه ریزی بیشتر و منسجم تر بنیاد فرزندان ایران زمین؛ شهرهای دیگری مثل گرمسار و شاهرود هم به شهرهای قبلی اضافه شد و به صورت فراخوان عمده هم برای خرید کاموا و هم برای بافتن اقدام شد و لباس های بافته شده مابین کودکان کوره های آجرپزی جنوب تهران توزیع شد.
علیمرادی تاکید کرد: امسال طرح به صورت گسترده تر در یزد و اصفهان نیز اجرا شد. این دو شهر به صورت مستقل و فقط با حضور یک نماینده از بنیاد به عنوان ناظر و مدیر گروه شهرستان ها در پروژه بافتنی ها مشارکت و خیلی خوب فعالیت کردند و اجرای پروژه نتایج خوبی در بر داشت.
وی می گوید: خدا رو شکر بعد از چهار سال اجرای این طرح وسعت بیشتری پیدا کرده است. باید بگویم اسم پروژه هزار بافتنی اهدایی است اما تعداد تکه های بافتنی تهیه شده خیلی بیشتر از این هاست. سال گذشته 1300 تا 1400 تکه بافتنی بود؛ اما امسال حتی از این هم بیشتر است. فقط در منطقه غرب تهران 1200 تکه بافتنی جمع شده و امسال استقبال بسیار خوبی از این طرح صورت گرفته است.
عضو هیات مدیره بنیاد فرزندان ایران زمین در ارتباط با هدف اصلی این بنیاد می گوید: هدف اصلی بنیاد کمک رسانی و امداد و نجات از لحاظ پزشکی است؛ اما خدا رو شکر چون الان در کشور حادثه خاصی مثل زلزله و یا سیل رخ نداده است که نیاز به کمک رسانی باشد؛ در نتیجه بنیاد به سمت کارهای حمایتی از نیازمندان و مردم مناطق محروم از لحاظ تامین پوشاک و لباس و خوراک آنان رفته است.
وی با تشکر از مردم به خاطر استقبال خوبی که از این طرح داشته اند گفت: همکاری مردم در اجرای این طرح خیلی عالی بوده است. ما فقط در سایت بنیاد و فضای مجازی فراخوان دادیم و اطلاع رسانی و مردم را دور هم جمع کردیم. مرحله به مرحله کاموا خریداری و در بین متقاضیان توزیع شد. کسانی که خودشان کاموا و یا بودجه آن را داشتند کاموای مورد نیاز را تهیه کرده و شروع به بافتن می کردند و کسانی هم که نمی توانستند از ما کاموا تحویل می گرفتند و بافتنی آماده را به ما تحویل می دادند.
*هزار بافتنی اهدایی شب چله
علیمرادی با تاکید بر اینکه این طرح از 7 مهرماه هر سال شروع می شود و تا شب چله به اتمام می رسد گفت: این طرح حدود سه ماه ادامه دارد و معمولا اوایل آذرماه کارها جمع آوری و بسته بندی می شوند و طی یکی دو روز هم پخش و توزیع آنها صورت می گیرد که البته توزیع هم توسط تیم مددکاری انجام می شود. در واقع تیم مددکاری یک ماه قبل (در آبان ماه) به بررسی مناطق محروم می روند. در هر شهری تیم مددکاری همان شهر به بررسی و شناسایی مناطق محروم می پردازد و جامعه هدف را در نظر می گیرند و پس از جمع آوری کالاهای تهیه شده آنها را به افراد نیازمند اهدا می کنند.
به گفته وی این دست بافته ها به کودکان کار و بدسرپرست یا بی سرپرست اهدا می شود و امسال در اسلام شهر و ناحیه “سیمون” این دست بافت هایی که با عشق تهیه شده اند به کودکان در معرض آسیب اهدا شد.
وی حجم بافتنی های جمع آوری شده امسال را بالای 1500 تا 1600 تکه بافتنی نو و دستباف مردم اعلام کرد و گفت: بجز این بافتنی ها فراخون پتو و لباس در حد نو هم داده بودیم که این موضوع هم از سوی مردم مورد استقبال خوبی قرار گرفت و درست تا قبل از آغاز توزیع؛ همچنان وسایل و کالاهای مورد نیاز را به انبارها تحویل می دادند. خدا رو شکر حمایت های مردم خیلی خوب بود؛ هم در بافتن و هم در تحویل وسایل به بنیاد. آقایان هم در بردن و آوردن سفارش ها خیلی همکاری کردند. خوشبختانه با اطلاع رسانی های صورت گرفته مردم با فعالیت های ما آشنا شدند.
وی همچنین ادامه داد: سایت و اینستاگرام ما تا سال بعد باز می ماند. در این مدت هم جمع آوری کاموا داریم و به صورت مستمر با بیمارستان ها در ارتباط هستیم و هر کاموایی که در طول سال به دست ما برسد تا پایان فصل سرما به کودکان بیمار بی بضاعتی که به بیمارستان ها برای معالجه مراجعه می کنند می رسانیم. ولی برنامه عمده بنیاد این است که اگر امسال شش شهر فعال بودند سال بعد استان ها و شهرهای دیگر هم اضافه شوند. در حال حاضر در فضای مجازی از سایر استان ها و شهرها برای شرکت در طرح های بنیاد اعلام آمادگی کرده اند. در نتیجه لازم است که در هر شهر یک نماینده داشته باشیم تا مردم بتوانند با اعتماد به آنان وسایل مورد نیاز را تحویل دهند یا کامواها را جمع آوری کرده و بعد از بافت به نیازمندان و مناطق محروم برسانند و از این کار حمایت کنند.
مسئول پروژه شب چله در ادامه تاکید کرد: اعضای بنیاد در این دوماه شبانه روز کار کردند و پیگیر کارها بودند و الان هم یک هفته است که با مردم در ارتباط هستیم تا بتوانیم سفارش ها را تحویل بگیریم.
وی همچنین گفت: در این پروژه خیرین زیادی برای خرید کاموا کمک های مالی داشتند ولی از هیچ نهاد دولتی کمک نگرفته ایم. برخی اشخاص در خرید وسایل از بازار به ما کمک و همکاری کردند. بنیاد یک نهاد مردمی است و تنها بودجه این طرح از حق عضویت اعضای بنیاد است هر کس یک مبلغی کمک می کند و با کمک خیرین و مردم برای فصل سوم سال و طرح بافتنی های اهدایی مورد استفاده قرار می گیرد.
علیمرادی خاطرنشان کرد: آخرین طرحی که قبل از طرح بافتنی داشتیم طرح مهرماه و هدایایی بود که برای شروع سال تحصیلی داشتیم. در این طرح با کمک خیرین و مردم لوازم التحریرهای جمع آوری شده را به مدارسی که بچه های کار در آنها بودند تحویل دادیم. طرح های دیگری هست. مثلا پنج شنبه ها به بیمارستان کودکان مفید نزد بچه های هموفیلی و سرطان خون می رویم که برای شادسازی و آموزش آنها اقداماتی انجام می دهیم که البته اینها بخش های خیریه بنیاد هستند. اما بخش اصلی بنیاد فرزندان ایران بخش پزشکی – پژوهشی است که به بررسی روی سلول های بنیادی می پردازد.
*آرزو دارم از اینجا بروم!
مهدیه دختربچه ای 9 ساله و کلاس چهارم دبستان است که در محله سیمون زندگی می کند. وی در خصوص وضعیت زندگیش می گوید: اینجا چیز زیادی ندارد، پارک هم ندارد، مثلا پارک در محله کرک است و خونه هایش هم قدیمیه. وسایل گرمایشی خانه های ما نفت و چراغ است، حمام هم نداریم. وی تنها خواسته اش این است که از این محله بروند. می گوید: مامانم همیشه می گه اگه پول داشتم یه دقیقه هم اینجا نمی موندم! آرزو دارم از اینجا بریم و یه خونه جدید داشته باشیم.
مهدیه که کودکیش را در کوچه پس کوچه خاکی قلعه سیمون می گذراند از معلمش به نیکی یاد می کند و می گوید: دوست دارم بزرگ شدم معلم بشم و به بچه ها درس بدهم. الان هم معلم خوبی دارم که به ما چیزهای زیادی یاد می دهد.
زهرا هم دختربچه 9 ساله ای است که در کلاس چهارم دبستان درس می خواند. پدرش کشاورز است. او هم آرزو دارد بزرگ شد معلم شود و به فقرا کمک کند.
زهرا یکی دیگر از بچه های محله سیمونه که 8 سالشه و دوست داره وقتی بزرگ شد دکتر بشه!
* آرزوم اینکه آدامس موزی و پفک بخورم!
یکی دیگر از بچه های این منطقه در خصوص آرزویش می گوید: دوست دارم خواننده بشم و اما یکی از بچه ها که حدودا پنج شش سالشه در مورد آرزویش می گوید: دوست دارم آدامس موزی و پفک بخورم. عروسک هم ندارم. بچه های دیگه هم همینطور ماشین، شمشیر و … از جمله خواسته هایی بودن که البته مقتضای سن و سالشونه.
یکی از ساکنین این منطقه به خبرنگار ما می گوید: تا حالا از استانداری و برخی مسئولین به اینجا سر زده اند اما تا این لحظه هیچ کاری نکرده اند. این همه فیلم و گزارش تهیه می شود اما هیچ اقدام مفید و مثمر ثمری برای ساکنان اینجا صورت نگرفته است. لااقل اگر کاری برای ما انجام نمی دهند وضعیت بد زندگی ما را به دیگران نشان ندهند و باعث ریختن آبرو و شرمندگی ما نزد دوست و فامیل نشوند. دایم سرزنش می شویم و هیچ کس کاری از پیش نمی برد. فقط با تهیه این فیلمها و گزارش ها با آبروی ما بازی می کنند و موجب ناراحتی ما می شوند.
سکینه خانم 52 ساله سرپرست خانواده و سالها پیش از شوهرش جدا شده است. او می گوید: خودم مریض هستم. حسن پسرم هم 24 ساله است و معلول جسمی است. وی که در یک اتاق بسیار کوچک و نمور زندگی می کند می گوید: گاز نداریم، ماشین لباسشویی هم نیازم هست. حمام ندارم و در درون تشت حمام می کنیم.
وی می گوید: همه کارگریم. اینجا کسی بیشتر از ششم ابتدایی نمی تواند درس بخواند چراکه هم مدارس مقاطع بالاتر به ما دور است و هم اینکه خانواده امکان تامین هزینه های تحصیل و رفت و آمد فرزندان را ندارند بنابراین پس از پایان ابتدایی بچه ها رها می شوند.
زن جوان دیگری که 24 ساله و دو پسر بچه 5 و 11 ساله دارد و به تازگی شوهرش را از دست داده است می گوید: قبل از فوت شوهرم وضعیت ما در این محله قابل تحمل بود اما حالا که سایه شوهرم بر سرم نیست در این محله با دو بچه کوچک روزگار سختی را سپری می کنم. پسرم تا همین چند روز پیش مشغول زباله جمع کنی و ضایعات بود اما حالا که هوا سرد شده دیگر نمی گذارم برود. باز اون موقع خوب بود لااقل پول نانی برایمان می آورد. وی با گلایه از اینکه تاکنون برای مسکن ما هیچ کاری انجام نشده است گفت: از نظر بهداشتی هم در شرایط بدی به سر می بریم. بچه هایمان از زباله و خاک و سرما در امان نیستند. به علت اینکه این منطقه بیابانی است وقتی باد می آید تمام زباله ها را با خود به اینجا می آورد و بچه های ما باید در این زباله ها راه بروند.
بیژن راد رییس هیئت امنا بنیاد فرزندان ایران زمین نیز در این زمینه می گوید: دست بافته هایی که توسط مردم خوب کشورمان بافته و آماده شد به همت بنیاد در روزهای پایانی آذر ماه و به مناسبت شب چله شب زایش مهر بین نیازمندان توزیع شد که به موجب آن تعدادی از مردان و زنان، دختران و پسران این سرزمین از سرما در امان بودند!
وی در ادامه افزود: به رسم هر ساله اواخر آذرماه امسال پس از 79 روز تلاش و زحمت صدها نفر از استانهای گوناگون کشور برای تهیه کاموا تا بافت و فرستادن آنها و کمک در بخش های مدیریت طرح “شب چله با هزار بافتنی اهدایی به نیازمندان” به پایان رسید. این طرح کاری از نهاد فرزندان ایران زمین بود که با اجرای آن در بخش ها و روستاهای پیرامون اسلامشهر محله هایی همچون سیمون، لهک، کرک و کوره های شمس آباد (بهشهر) به تمامی کودکان و نوجوانان کلاه، شال گردن، دستکش، جوراب، ساق دست و پلیورهای اهدایی دست بافت مردم نیک نهاد و همچنین صدها پوشاک گرم بین کودکان و بزرگسالان همچنین داروهای عمومی و ضد سرماخوردگی و ساندویچ، نوشیدنی، شیرینی، آجیل شب چله، برنج، چای، روغن و … توزیع و پخش شد.
وی تاکید کرد: به موجب این بازدید اعضای بنیاد با مردم این نواحی آشنا شدند و پیرامون مشکلات و خواسته هایشان گفتگوهایی انجام دادند و نیازهای این افراد شناسایی شد و فرهنگ سازی لازم صورت گرفت تا شاید بخشی از درد مردم تسکین یابد.
رییس هیئت امنا بنیاد فرزندان ایران زمین هدف از این کار را توزیع آورده ها و کالاهای جمع آوری شده، شناسایی نیازها و مشکلات اهالی این منطقه و تهیه آمار و اطلاعاتی که شاید در دسترس مسئولان نیست برای اتخاذ تصمیمات و برنامه ریزی های اصولی دانست.
راد با اشاره به اینکه ما هیچ ترحمی به این افراد نداریم و می دانیم با کمی کمک و توجه به آنان در آینده شرایطشون بهتر خواهد شد؛ همچنین خاطرنشان کرد: امشب دختر جوان روستای سیمون لباس جدیدش را آماده می کند، مانتوی بافت اش را شنبه با غرور در مدرسه می پوشد، همسایه ها با شوق لباس های جدیدشان را به هم نشان می دهند، کشاورز زحمتکش با کاپشن جدیدش سر زمین سرما نخواهد خورد، افراد بیمار داروهای دریافتی را مصرف می کنند و درمان خواهند شد و این مهم محقق نمی شد مگر با لطف و مدد خداوند و همراهی مردم عزیز کشورمان.
وی در ادامه با قدردانی از تلاش و حمایت مردم خوب و فداکار کشورمان می گوید: ما به حمایت ها و مشارکت های مردم دلگرم هستیم و امیدوارم توفیق داشته باشیم در روزهای آینده با ادامه اینگونه حرکت های مردمی بتوانیم در جهت اشتغالزایی، بهبود وضعیت معیشتی و بهداشتی، ایجاد فضای تفریحی و سرگرمی برای کودکان و نوجوانان مناطق محروم گام های خوبی برداریم.
وی همچنین از تک تک افرادی که وقت گذاشتند تا خاطره ای زیبا و شیرین از شب چله سال 94 برای خانواده های زیادی شکل بگیرد قدردانی کرد.
راد تاکید کرد: باید از کسانی که با بافتن تار و پودی از دوستی در شب میلاد مهر، شادی را به لب و گرما را به تن کودکان نیازمند بخشیدند و در این هیاهوی روزمرگی،هم میهنان ناتوان خویش را فراموش نکردند و بی تفاوت از کنارشان نگذشتند تشکر و قدردانی کرد.
رئیس هیئت امنای بیناد فرزندان ایران زمین با اشاره به اینکه این پروژه در نخستین سال خود به پیشنهاد برخی از هم میهنان تبریزی و همدانی مطرح شد و جان گرفت! می گوید: مردمی که در شرایط کمک مستقیم به آسیب دیدگان زمین لرزه ورزقان نبودند راهنمایی شدند تا در یکی از بخش های خرید کاموا و مواد اولیه، جابجایی و رساندن کامواها به دست هنرمندانی که با دست تار و پودی از عشق می بافند، کمک مالی برای خرید مواد اولیه، تبلیغ و آگاهی رسانی به دیگر افرادی که توانایی کمک به ما را داشتند و … آغاز شد. در سال 91 حدود 400 بافتنی با هنر دست مردم از همدان گرفته تا تهران و تبریز گردآوری شد و در کاروان بزرگ و گسترده شب چله از سوی بنیاد فرزندان که به 11 روستا یاری رسانی گسترده ای شد و مابین کودکان و نوجوانان روستایی پخش گردید.
وی خاطرنشان کرد: در سالهای بعد با تبلیغات و سابقه ای درخشان در این طرح، از تهران تا تبریز، شاهرود، اصفهان، گرمسار، بابل، رشت، کاشان، اهواز و … 1000 تکه از دست بافت های مردم هنرمند ایران پس از طی روندی یک ماهه از آغاز مهرماه گردآوری شد و این بار به سراغ کودکان و نوجوانان کوره های آجرپزی جنوب تهران (قاسم آباد، محمود آباد و …) رفتیم تا دل اقشار محروم جامعه را شاد کنیم اما امسال یعنی پاییز 94 اینبار با شناخته تر شدن، قدرتمندتر شدن و بیشتر شدن اعضا و هواداران بنیاد فرزندان ایران زمین بر آن بودیم تا در شهر های تهران، اصفهان و یزد این پروژه را اجرایی کنیم.
این پروژه در هفتمین روز از هفتمین ماه سال، مانند هرسال آغاز شده و 83 روز ادامه داشت. به یاری حق و همت دوستان در شب چله این هدایای ارزشمند که از گره هایی با عشق و گرمای مهر وجودی هم میهنان اقصی نقاط کشور عزیزمان به هم پیوسته بدست منتظرانش یعنی کودکان کار و مناطق نیازمند رسید.
گزارش خبرنگار ما حاکی از آن است که با توجه به وضعیت معیشتی محله قلعه سیمون اسلامشهر بخش خیریه بنیاد فرزندان ایران زمین در نظر دارد بر روی یاری رسانی به منطقه سیمون تمرکز داشته باشه و کمک رسانی لازم را انجام دهد. به گفته یکی از اعضای این بنیاد مطابق پیشنهاد ارایه شده به هیئت مدیره مقرر شد تا آخر زمستان حمایت از اهالی منطقه سیمون چه از لحاظ خوراک و پوشاک و چه از لحاظ فرهنگی و آموزشی ادامه داشته باشد. همچنین قرار است وسایل مورد نیاز این اهالی یعنی اجاق گاز تهیه و به آنان تحویل داده شود.
در این حرکت زیبا و انسان دوستانه که مردم مهربان کشورمان اقدام به خرید و تهیه یا تحویل کامواهایی با رنگ های شاد می کنند کامواها طی دو و نیم ماه با مهر و محبت بافته و سرانجام به یک کلاه، شال گردن، ساق یا جوراب و … تبدیل می شوند تا یک دست بافت با ارزش برای نیازمندان و اقشار آسیب دیده به ویژه کودکان و نوجوانان جامعه که به دلایل مختلف از جمله نابسامانی مالی یا فقر فرهنگی اعضای خانواده مشغول به کار هستند و کودک کار خطاب می شوند یا خانواده هایی که واقعا شرایط و وضعیت مالی مناسبی برای خریدن بافتنی در سرمای سخت زمستان را ندارند شاید حرکتی زیبا و امیدوار کننده باشد اما مسلما کافی نخواهد بود؛ چراکه این کودکان بی گناه و معصوم برای رسیدن به آرزوهایشان و داشتن آینده ای خوب و درخشان نیازمند تدابیری ویژه از سوی مسئولان ذیربط هستند. کودکانی که نه آینده تحصیلی آنها تضمین شده است، نه آینده شغلیشان و نه بهداشت و ایمنی آنان. کودکانی که اگر به موقع به آنان و تامین نیازهایشان توجهی نشود چه بسا در آینده ای نزدیک به عنوان افرادی متخلف و شرور قلمداد خواهند شد که در آن صورت جامعه باید هزینه بیشتری برای اصلاح آنان صرف کند. پس بیاییم تا دیر نشده برای این کودکان و رسیدن آنها به آرزوهایشان اقدامی اساسی بعمل آوریم.
و آرزوهایی که برآورده شدند!
به گزارش خبرنگار ما؛ پس از اولین بازدید اعضای بنیاد فرزندان ایران زمین از منطقه سیمون و تهیه گزارش های مربوطه این گروه به کمک خیرین و نیکوکاران مقداری از وسایل و مایحتاج مورد نیاز اهالی این محله را تهیه کردند. به موجب این گزارش در سومین و واپسین گام از رسیدگی به منطقه محروم “قلعه سیمون” از اسلامشهر تهران بنیاد در خصوص کامل کردن اطلاعات آماری خانوارها پس از سه بار گزارش داده ها، اقدام به توزیع پوشاک، مواد خوراکی (میوه و تنقلات)، اسباب بازی و کتاب های مخصوص کودکان و دفتر نقاشی به خانواده ها کردند. اعضای بنیاد همچنین با اجرای شعبده بازی و ایجاد فضایی شاد کودکان را ساعاتی سرگرم و در پایان با کمک اهالی سیمون به جمع آوری زباله های کل منطقه اقدام کردند.
به همین ترتیب پرونده رسیدگی به منطقه آسیب دیده قلعه سیمون اسلامشهر در سه نوبت بازدید و کمک رسانی بسته شد. بر همین اساس قرار است اطلاعات آماری این خانواده ها به مسئولین مربوطه ارایه شود. همچنین از شهرداری منطقه به صورت رسمی درخواست شد تا چند سطل زباله بزرگ در این محله نصب شود و در خصوص تخلیه این سطل ها رسیدگی لازم از سوی شهرداری صورت گیرد. همچنین مقرر شد کسانی که نیاز به معالجه دارند توسط پزشکان مربوطه به صورت رایگان تحت درمان قرار گیرند.
در همین راستا تیم اجرایی بنیاد به خرید و توزیع وسایلی همچون گاز دوشعله، کپسول، رگلاتور، بست و شیلنگ، 32 تخته پتو، نایلون برای کف منازل تا از رطوبت جلوگیری شود، میوه، چیپس، پفک، پیراشکی، کیک و … که خوردن این خوراکی ها آرزوی بسیاری از بچه های این منطقه بود، اقدام کردند و بدین وسیله پروژه “شب چله با هزار بافتنی” پس از 94 روز در سال 94 هم به اتمام رسید.
در پایان لازم است از مسئولین نهاد فرزندان ایران زمین در بخش های مدیریت و تصمیم گیری تا تیم اجرایی و خبرنگاران و اصحاب رسانه که باعث بازتاب گسترده خبری این کار نیک شدند تا تک تک خیرین و مردمی که با کمک های نقدی و غیرنقدی و بافنده های هنرمند از تمامی شهرهای کشور در این پروژه مشارکت داشتند وتمامی دوستانی که لحظه لحظه در کنار این طرح بودند و یارانی که رشته های محبت را بافتند و عاشقانی که لبخند را بر لبان کودکان این دیار به ارمغان گذاشتند قدردانی کرد.
یاران بی منت بوسه بر دستان پرمهرتان…
و این، پایان راه نیست…