تیرماه فصل برگزاری مجامع عمومی شرکتهاست و اکثر شرکتهای بورسی و فرابورسی طبق اصلاحیه قانون تجارت باید حداکثر 4 ماه پس از پایان سال مالی، مجامع سالانه خود را برگزار کنند. به همین دلیل همه ساله در روزهای پایانی تیرماه شاهد اوج برگزاری مجامع شرکتهای بورسی هستیم که در این مجامع شرکتها با ارائه گزارشها و صورتهای مالی خود سعی در شفافسازی و ایجاد رضایت برای سهامداران خود دارند.
به گزارش اقتصاد ملت؛ طی سالهای اخیر به دلیل وجود مشکلات اقتصادی و تشدید تحریمها بسیاری از مدیران شرکتها با سختیهای زیادی دستوپنجه نرم میکنند و در کنار دغدغه ناشی از شرایط اقتصادی نه چندان خوب؛ باید نگران چالش فقدان سود و یا کاهش سود تقسیمی بین سهامداران و سرمایهگذاران و جلب رضایت آنان و توجیه قابل قبولی برای این مهم باشند. البته در این میان شرکتهایی که دستی بر صادرات دارند؛ به مراتب وضعیت بهتری داشته و خبرهای خوشی برای سهامداران در مجامع عمومی دارند و میتوانند رضایت سهامدارانشان را جلب کرده و آنها را دست پر روانه کنند؛ اما وضعیت اکثر شرکتها اینگونه نیست. ماهنامه «بورس و بانک» به همین بهانه با حمیدرضا مهرآور مدیرعامل کارگزاری بانک سامان گفتوگویی انجام داده است که در ادامه میخوانید:
– با توجه به فصل داغ مجامع شرکتهای بورسی؛ به نظر جنابعالی مجامع امسال در مقایسه با سالهای قبل چه تفاوتهای مهمی داشته است؟
دو موضوع مجامع امسال را از مجامع سالهای قبل متمایز کرد که مورد اول بحث سودهای تسعیر ارز شرکتها و به طور خاص بانکها بود که متاسفانه مجامع برخی از آنها را با مشکل مواجه کرد و به تعویق انداخت. مورد دوم بحث تجدید ارزیابی داراییها با توجه به قانون جدید بود که میتواند شرایط افزایش سرمایه از تجدید ارزیابیها را برای شرکتها تسهیل کند.
– با توجه به تشدید تحریمها و تاثیر آن بر عملکرد شرکتهای بورسی؛ به نظر شما این شرکتها توانستهاند انتظارات سهامدارانشان را به خوبی برآورده کنند و اخبار خوبی مبنی بر افزایش بازدهی سهام برای آنان داشته باشند؟
تحریمها در ابتدای راه به شدت موضوع بحث و موجب نگرانی سهامداران بود، اما به تدریج با انتشار گزارشهای ماهانه و صورتهای مالی نه تنها نگرانیها تا حد زیادی رفع شد؛ بلکه برخی شرکتها فراتر از انتظارات عمل کردند که بدنبال آن بازدهیهای خوبی نصیب سهامداران آنها شده است.
– به نظر شما تقسیم سود به سهامداران در سالجاری نسبت به سالهای قبل چگونه بوده است؟
امسال پتروشیمیها تقسیم سود نسبتا بهتری نسبت به سالهای قبل داشتند، اما سایر صنایع تقریبا طبق روال هر ساله سود خود را تقسیم کردند و شاهد تغییرات محسوسی در این خصوص نبودیم.
– به طور کلی عملکرد شرکتهای بورسی در دوره مالی 97 نسبت به سالهای قبل چه تفاوتی داشته است؟
عملکرد شرکتها در سال 97 تحت تاثیر رشد نرخ ارز تغییرات چشمگیری را تجربه کرد که البته خودروییها به دلیل عدم رشد نرخ محصولات متناسب با رشد نرخ ارز به شدت متضرر شدند. در مجموع اکثریت صنایع بهبود قابل ملاحظهای در سودسازی نسبت به سالهای قبل داشتند.
– به نظر جنابعالی امسال کدام گروه از شرکتها توانستند سود بیشتری عاید سهامداران خود کنند؟
در سال 97 اکثر صنایعی که به صورت مستقیم – صادراتمحورها – و غیرمستقیم – صنایعغذایی، سیمانی و … – از رشد نرخ ارز منتفع میشدند؛ بازدهی خوبی عاید سهامدارانشان کردند. اما برای سال 98 به دلیل اینکه تاثیرات نرخ ارز با تاخیر در ترازنامه شرکتها خود را نشان میدهد؛ لذا شرکتهایی که در سمت راست ترازنامه داراییهای بالا و قابلیت تجدید ارزیابی دارند؛ میتوانند مورد توجه بازار قرار بگیرند. البته صادراتمحورها در صورتی که قیمتهای جهانی با ریزش خاصی همراه نشود؛ به دلیل رشد متوسط نرخ دلار نیمایی نسبت به سال قبل؛ همچنان رشد سودآوری برای آنها دور از انتظار نخواهد بود.
– به نظر شما بهتر است شرکتها تقسیم سود بیشتری بین سهامداران داشته باشند یا اینکه بخشی از درآمدهای خود را به تقسیم سود و بخشی دیگر را برای طرحهای توسعهای اختصاص دهند؟
این سوال را نمیتوان به صورت کلی پاسخ داد و باید این مساله صنعت به صنعت تفکیک شده و برای هر کدام سناریوی متفاوتی را مطرح کرد. به طور مثال صنایعی که اصطلاحا در انتهای رشد و یا در مسیر افول قرار گرفتهاند؛ انباشت سود در شرکت چندان توجیهپذیر نیست و بهتر است تقسیم سود بالایی داشته باشند، اما صنایعی که همچنان در مرحله رشد بوده و پتانسیل رشد فروش و اجرای طرحهای توسعهای دارند؛ طبیعتا در صورت توجیهپذیر بودن انباشت سود در شرکت بهتر است منافع بلندمدت سهامداران را ملاک عمل قرار دهند.#ماهر مهرولی