می گوید وقتی برخی از ارباب رجوع‌های مستمر ما بر اثر مریضی و یا حادثه‌ای فوت می‌کنند گویا عزیزانمان را از دست داده و بی‌شک با هر غمی از مخاطبان خود غمگین و با هر شادی آنها شاد می‌شویم.
به گزارش اقتصاد ملت و به نقل از روابط عمومی دفتر ارتباطات و امور بین الملل شرکت ملی پست به نقل از خبرگزاری ایرنا؛ پستچی‌ها در سرمای زمستان و گرمای تابستان، بحران‌ها و وقایع مختلف نماد تلاش، صبر و شادی بوده که به درستی می‌توان آنها را یکی از با وجدان‌ترین، با اخلاق‌ترین و امانتدارترین افراد در جامعه دانست که سعی در خشنود کردن مردم دارند.
مهدی کاویان یکی از نامه رسانان و پستچی های گلستانی است که ۲۲ سال پیش در این مسیر گام نهاده و وارد این حرفه شده و در این راه خاطرات تلخ و شیرین فراوانی را پشت سر گذرانده است.
این پستچی گلستانی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: «براساس یک اتفاق مدیرکل پست را یک روز دیدم و بعد از صحبت های رد و بدل شده گفتند: دوست دارید پستچی باشید؟»
۲۲ سال از آن روز گذشته و گاهی زمین خورده و دست و پایمان شکست و در زمان شیوع ویروس کرونا که هیچ فردی حاضر نبوده از منزل بیرون آید بخاطر نامه‌ها و مرسوله‌های مردم بیرون می رفتیم و بچه‌هایمان به‌خاطر ما کرونا گرفتند.
این پستچی ۴۴ ساله افزود: «با وجود اینکه پس از این همه سال هنوز قراردادی بوده ولی در زمان شیوع ویروس کرونا هیچگاه از خدمت به مردم خسته نشده و در سرما و گرما مرسوله های پستی را توزیع می کردیم.»
کاویان درباره زیباترین خاطره دوران خدمتش می گوید: «در اوایل دهه ۸۰ حقوق‌های بازنشستگان تامین اجتماعی را به منازل آنها می‌بردیم در آن زمان خانم پیر و افتاده‌ای که هر ماه برای توزیع مرسوله جلوی منزلشان می رفتم روزی گفت: «پسرم امکان دارد لامپ خانه ام را درست کنید؟»
با اینکه از جمله وظایفم نبود ولی ایشان را مادر خود دانسته و با احترام این خدمت را برایشان انجام دادم که پس از اتمام کارم پیرزن به من گفت: «آرزو می‌کنم به زودی مکه بروید و حاجی شوید» هنوز یکسال نشده بود که با دعای خالصانه آن بانو به مکه مکرمه رفتم.
وی ادامه داد: «یکی از بدترین خاطرات دوران خدمت رسانی به مردم در اداره پست زمانی بود که بسته‌ای را به منزلی برده و چون گیرنده اصلی در منزل نبوده بسته را با امضا به همسر ایشان تحویل دادم که آقا و خانم چون با یکدیگر اختلاف داشته بسته که داخل آن گذرنامه بوده به دست گیرنده نرسیده بود و با توجه به اینکه من به وظیفه خود عمل کرده و به بستگان درجه اول مرسوله را تحویل داده بودم آن آقا از دست من شکایت و مجبور شدم یک ماه از حقوقم را به وکیلی برای دفاع از خود بدهم و واقعا آن ماه سخت‌ترین زمانی بود که در این سال‌ها بر من گذشت.»
دوست داریم مردم از خدماتمان راضی باشند
این پستچی می گوید: «وقتی برخی از ارباب رجوع‌های مستمر ما بر اثر مریضی و یا حادثه‌ای فوت می‌کنند گویا عزیزانمان را از دست داده و بی‌شک با هر غمی از مخاطبان خود تا مدت‌ها غمگین شده و با هر شادی آنها ما هم شاد می‌شویم.»
کاویان افزود: «اصل خدمات پست مشتری‌مداری بوده و دوست داریم در همه زمان‌ها مردم از ما، پست و خدماتش راضی باشند و رضایتمندی مشتری‌ها در بهترین درجه ممکن باشد.»
سطح آگاهی مردم نسبت به خدمات یک پستچی محدود است
محمد شیرخوانی یکی دیگر از پستچی های گلستانی که ۲۱ سال سابقه خدمت در این حوزه را داشته در گفت و گو با ایرنا می گوید: «به شغل پستچی بسیار علاقه مند بودم ولی آن زمان از سختی های این کار هیچ اطلاعی نداشته و چه سختی هایی که در این راه مجبور به عبور از آنها در گرما و سرما بودیم.»
این پستچی ۵۰ ساله افزود: «برای رساندن نامه ای به خانه خانم مسنی رفته بودیم که متاسفانه برایشان امکان پایین آمدن از پله های منزل را نداشت و زنبیلی برایمان پرت کرده تا نامه را با آن انتقال به بالا دهیم که خیلی برایم صحنه آنروز دلپذیر بود که پیوسته دعای خیر برایمان می کرد.»
وی اظهار داشت: «در زمان شیوع ویروس کرونا بدترین خاطرات ما شکل گرفت و هر روز در اوج ترس و وحشت انتقال ویروس مجبور به خدمت رسانی بوده و بیشتر نگران انتقال بیماری به خانواده های خود بودیم.»
شیرخوانی ادامه داد: «متاسفانه برخی مردم همکاری مناسبی با پستچی نداشته و گاهی انتظاراتی دور از انتظار دارند از جمله آیفون منزلی خراب بوده و پس از در زدن متوالی متاسفانه کسی در را باز نکرده و آن شخص ناراحت هم شده و گاهی حتی ۱۰ شب تماس گرفته و می خواهد ما فورا بسته‌اش را به دستش برسانیم.»
شیرخوانی افزود: «سطح آگاهی برخی افراد جامعه نسبت به پست و خدمات آن اشتباه بوده و گاهی ما را با پیک موتوری اشتباه می گیرند.»
کاش سختی کار به پستچی ها هم تعلق گیرد
منصور کم که یکی دیگر از پستچی های گلستانی است و ۱۳ سال سابقه فعالیت در اداره پست را دارد، در گفت و گو با ایرنا می گوید یکی از مشتریان پست پیرزنی بود که نمی توانست راه برود و زمانی که بسته ای برایش می بردم مانند پسر خودش با من رفتار می کرد و گاهی که اداره پست می آمدند از من خیلی تعریف می کرد که باعث اشتیاق بیشتر من به خدمت رسانی به مردم در این حوزه میشد.
این پستچی ۳۶ ساله اظهار داشت: «زمانی کارت خودرویی را باید در منزلی تحویل می دادم که متاسفانه بخاطر درگیری بین اعضای خانواده این بسته به دست گیرنده واقعی نرسید و شاکی شدند و خسارت هم گرفته شد که پس از حل اختلافات درون خانوادگی مشکلشان حل شد.»
این پستچی افزود: «حساس‌ترین و سخت ترین کار در سرمای زمستان، گرمای تابستان و اوج بحران ها و شیوع ویروس هایی همانند کرونا به پستچی ها تعلق دارد و برای تعلق گرفتن سختی کار چندین بار نامه زده ولی متاسفانه هنوز خبری نشده است.»