پست‌های دنیا روز به روز مدرن‌تر می‌شوند و خبر از ورود تکنولوژی‌ها و ابزارهای جدید فناورانه برای تسریع در خدمت‌رسانی به مشتریان و بالابردن استانداردهای کیفی، به‌ویژه در دنیای رقابتی امروز هر روز به گوش می‌رسد. حالا که فناوری اطلاعات تا این حد بر زندگی ما سایه انداخته است و خیلی از کارها را با سرعت و دقت بیشتری از ما انجام می‌دهد، آیا مفهوم نیروی انسانی در آن رو به کمرنگ شدن است؟
به گزارش اقتصاد ملت به نقل از دفتر ارتباطات و اموربین الملل شرکت ملی پست؛ علیرضا بای مدیر کل این دفتر در یادداشتی که در فصلنامه تیپاکس منتشر شده است به اهمیت نقش نیروی انسانی خلاق به عنوان سرمایه صنعت پست در دنیای فناورانه پرداخته، که متن آن در ادامه آمده است:
این روزها که بحث سرک کشیدن هوش مصنوعی در تمامی حوزه‌های زندگی اجتماعی و حتی فردی بشر به خبر داغ رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی کشیده شده است. این پرسش مطرح است که در این جهانی که به شدت به سمت دیجتالی شدن پیش می‌رود و کلان داده‌ها، رایانش ابری، بلاکچین و انواع و اقسام دیگر فناوری اطلاعات، در حال تنگ‌تر کردن حلقه محاصره زندگی ما هستند، نقش نیروی انسانی در ساختارها و تشکیلات چه می‌شود؟
این پرسش وقتی جدی‌تر مطرح می‌شود که بخواهیم به این پرسش در ساختاری که تشکیلات شبکه‌ای مانند پست دارد و بخش‌های مختلف آن مانند حلقه‌های زنجیره به هم وصل هستند و از شرق به غرب و از شمال به جنوب را به هم متصل می‌کنند تا نیازهای مشتریان را برآورده سازند، پاسخ دهیم.
پست‌های دنیا روز به روز مدرن‌تر می‌شوند و خبر از ورود تکنولوژی‌ها و ابزارهای جدید فناورانه برای تسریع در خدمت‌رسانی به مشتریان و بالابردن استانداردهای کیفی، به‌ویژه در دنیای رقابتی امروز هر روز به گوش می‌رسد. حالا که فناوری اطلاعات تا این حد بر زندگی ما سایه انداخته است و خیلی از کارها را با سرعت و دقت بیشتری از ما انجام می‌دهد، آیا مفهوم نیروی انسانی در آن رو به کمرنگ شدن است؟ در پاسخ باید گفت خیر.
همین تیرماه گذشته بود که نخستین گردهمایی «هکاتون‌ها» یا همان توسعه‌دهندگان برنامه‌های نرم افزاری با هدف یافتن راه‌حل های نوآورانه(hackathon) در زمینه افزایش کارایی، روزآمدی و پایداری شبکه پستی، به میزبانی اتحادیه پستی جهانی تشکیل شد.
در این گردهمایی از اندیشه‌های خلاق خواسته شد تا خوراک بسترهای فناورانه را تهیه کنند برای اینکه شبکه‌های پستی بتوانند هرچه بیشتر از این ابزار نوظهور بهره‌مند شوند. پس نیروی انسانی نه تنها، حذف شدنی نیست بلکه نوعی سرمایه ارزشمند به شمار می‌آید.
حالا که از نیروی انسانی به عنوان سرمایه برای سازمان‌ها، شبکه‌ها و تمامی فضای کسب و کار یاد کردیم. بد نیست بدانیم که این سرمایه وقتی ارزشمندتر می‌شود که از ویژگی‌های کارآمدی، به روز شدن و انعطاف پذیری در برابر تحولات به‌ویژه تحولات فناورانه برخوردار باشد و بتواند راه حل همسو شدن با آن را در خود بیابد.
به نظر می‌رسد اندیشه و خلاقیت، تنها بزرگراهی است که ما را به سوی تعامل با ابعاد جدید فناوری هدایت کرده و رمز بقا به شمار می‌آید.
در ادبیات منابع انسانی نیز واژه‌ای جدید به نام «منابع انسانی دیجیتال» وارد شده است. واژه‌ای که نشان از همسویی انسان‌ها با مهارت‌های فناورانه دارد. بنابراین، می‌توان از نیروی انسانی خلاق و مهارت محوری که سوار بر ابزارهای فناورانه عصر خود شده است به‌عنوان سرمایه اجتماعی نام برد.
سرمایه‌ا‌ی که به قول «فرانسیس فوکویاما» فیلسوف مشهور معاصر، پیش‌نیاز توسعه یافتگی است و نوعی «علاج همه مشکلات» جامعه مدرن تلقی می‌شود. زیرا می‌تواند نیازهای نوظهور کسب و کارها را در اسرع وقت شناسایی کرده، راه تامین آن را طراحی و در نهایت اجرا کند.
مخلص کلام اینکه، نیروی انسانی مهارت محور بر هر دو بال پویایی یک شبکه یا ساختار سوار است. خواه در جایگاه تولید فکر و اندیشه‌های خلاقانه باشد، خواه در نقش مجری و پیاده‌ساز این ایده‌ها به کمک ابزارهای فناورانه، نقش‌آفرینی کند.