در حال حاضر عمر ساختمان‌ها در ایران بین ۲۵ تا ۳۰ سال است، اما پیش بینی می شود با استفاده از محصولات دانش بنیان عمر سازه اسکلت فلزی داخل بتن تا ۲۰ سال افزایش یابد.
به گزارش پایگاه خبری اقتصاد ملت ؛ دکتر ایمان علی بخشی مدیرعامل شرکت اطلس پوشش محافظ در مراسم رونمایی از آخرین فناوری دانش بنیان نانو عایق حرارتی ضمن اشاره به ویژگی‌های این محصول دانش بنیان گفت: از آنجا که خوردگی یکی از مشکلات در اکثر صنایع محسوب می‌شود؛ محصول نانو عایق حرارتی با قابلیت استفاده در سطوح مختلف نظیر مخازن نفتی و نمای بیرونی ساختمان با کاهش مصرف انرژی، الگوی مناسبی برای اصلاح مصرف انرژی به ویژه در صنعت نفت و گاز به کار می‌رود.
وی با بیان اینکه از این پوشش حرارتی در صنعت مخابرات نیز می‌توان به بهترین شیوه ممکن بهره‌برداری کرد، یادآور شد: این محصول در پست‌های برق نیز قابلیت کاربردی فراوانی دارد. ضمن آنکه قیمت ارائه شده توسط این شرکت بسیار پایین تر از قیمت مشابه جهانی است.
مدیرعامل شرکت اطلس پوشش محافظ به توان صادراتی شرکت اشاره کرد و اظهار داشت: در حال حاضر ظرفیت داخلی برای تولید این محصول ۵۰۰ تن در سال است که به مرور زمان و نیز صادرات به سایر کشورها می‌توان به ظرفیت‌های بسیار بالاتری دست پیدا کرد.
این فعال صنایع دانش بنیان گفت: استفاده از پوشش‌های حفاظتی در برابر حریق و نیز محافظ‌های ضدخوردگی سازه‌های فلزی به افزایش کیفیت سازه و عمر ساختمان می‌انجامد.
وی در ادامه افزود: بعد از اینکه حریق به تخریب ساختمان پلاسکو منجر شد؛ دستگاه‌های سیاستگذار و متولی کیفیت ساختمان به دنبال تدوین و ابلاغ آئین نامه‌هایی در خصوص حفاظت ساختمان‌ها در برابر حریق بودند تا در برابر آتش سوزی محافظت شود که در حال حاضر این آئین نامه تدوین و رعایت آن الزامی شده است.
وی همچنین افزود: این الزام برای ساختمان‌های بلندمرتبه که از سازه فلزی مانند ساختمان پلاسکو برخوردار هستند؛ اولویت بالاتری دارد.
به گفته وی در حوزه صنعت ساختمان سازی طی سال‌های اخیر تحولاتی بعد از آتش سوزی پلاسکو رخ داده است؛ لذا پوشش‌های ضدحریق در سازه‌های فلزی برای حفاظت در برابر حریق؛ به یک الزام تبدیل شد که طرح بسیار مناسبی محسوب می‌شود.
دکتر محمد مهدویان رئیس هیات مدیره این شرکت نیز طی سخنانی با بیان اینکه در بخش‌های دیگر مربوط به طول عمر ساختمان هم مشکلات دیگری وجود دارد، تصریح کرد: به خصوص در مناطق گرمسیری یا مرطوب کشور که خوردگی میلگردهای به کار رفته در آرماتورهای درون بتن بسیار شایع است؛ این میلگردها بدون هیچ پوششی درون بتن قرار می‌گیرند که به مرور زمان در معرض دی اکسید کربن قرار گرفته و دچار خوردگی می‌شوند؛ به گونه‌ای که به تدریج ضخامت میلگردها به اندازه یک پیچ کاهش می‌یابد.
وی تأکید کرد: در سایر صنایع که یا شاهد سازه‌های فلزی هستیم مانند پل‌ها، دکل‌های انتقال برق و امثال آن یا از آرماتورهای میلگردی در بتن‌ها استفاده می‌شود مانند تونل‌ها می‌توان از عایق‌های ضد خوردگی فلزات استفاده کرد و عمر آنها را ارتقاء داد.
این فعال صنایع دانش بنیان یادآور شد: محصولات ضد آب گریز و عایق محصولات بتنی و فلزی تولید شده است که یکی از آنها روی سطح بتن قرار می‌گیرد و مانع نفوذ آب به داخل بتن می‌شود، اما در عین حال تنفس پذیری بتن کاهش نمی‌یابد. همچنین پوشش گالوانیزه سرد نیز تولید شده که روی میلگردهای داخل آرماتورهای درون بتن کشیده و مانع خوردگی میلگرد می‌شود.
دکتر بهرام رمضان زاده نائب رئیس هیات مدیره با بیان اینکه در حال حاضر عمر ساختمان‌ها در ایران بین ۲۵ تا ۳۰ سال است، اظهار داشت: پیش بینی ما این است که با استفاده از محصولات دانش بنیان عمر سازه اسکلت فلزی داخل بتن تا ۲۰ سال افزایش یابد.
وی افزود: مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی متولی صدور مجوز برای عایق‌های ضدحریق است و این موضوع را به شدت پیگیری می‌کند؛ ضمن اینکه رعایت موارد ضدحریق در مقررات ملی ساختمان آمده است؛ ممکن است استفاده از عایق‌های ضدحریق و ضدخوردگی در میلگرد و بتن، نسبت به سنتی سازی ساختمان هزینه بر باشد، اما وقتی این عایق‌ها و پوشش‌ها روی سازه فلزی ساختمان قرار بگیرد، به افزایش عمر سازه و کیفیت ساختمان منجر می‌شود که در دراز مدت نیاز به نوسازی و بازسازی ساختمان را کاهش می‌دهد. استفاده از این پوشش‌ها، مدت زمان کاربری محصول را بیشتر می‌کند.
