رییس اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی تهران اظهار کرد: چرا به مردم گفته می‌شود که لوازم‌خانگی را با چهار درصد سود می‌فروشیم در حالی که ۱۸درصد بهره بانکی وجود دارد، مگر می‌شود این کار را کرد؟
به گزارش اقتصادملت و به نقل از روابط عمومی اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی ؛ اکبر پازوکی رییس اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی تهران در میزگرد با دبیرکل انجمن صنفی لوازم‌خانگی اظهار کرد: اگر سال ۹۶ از من پرسیده می‌شد آیا واردات باید انجام می‌شد یا خیر معتقد بودم که واردات باید موازی با تولید پیش برود اما امروز که تنوع، تعدد و کیفیت کالاهای ایرانی افزایش پیدا کرده است ما نباید این کار را انجام دهیم بلکه باید تکنولوژی، مواد اولیه، دستگاه‌های مربوطه و اجازه کار به شرکت‌های دانش بنیان خارجی را بدهیم. در ۴۰ سال گذشته هیچ نقشه راهبردی برای لوازم‌خانگی وجود نداشته و توزیع‌کننده نیز همیشه در این چرخه مظلوم واقع شده است.
وی افزود: انجمن‌های موازی به چه خاطر شکل می‌گیرند؟ اگر هدف ما تولید ملی است باید این انجمن‌ها یکی شوند. چرا هرگز و مخصوصا در چهار سال اخیر توزیع‌کننده‌ها دیده نشدند؟ الان هم به سمت انحصاری کردن کالاها می‌رویم. فقط در دو دوره ریاست جمهوری گذشته سرمایه زیادی از کشور خارج شدند اما این تولیدکننده‌ها بودند که ماندند و سرمایه خود را تحت شرایط سخت در کشور نگه داشتند. اما چرا بعد از سال ۹۶ هر میزان که تولید افزایش یافت، توزیع‌کننده کمتر دیده شده؟ اگر تولید دارید چرا به صرف عرضه نمی‌دهید و به شرکت‌های تعاونی کالا داده و تنها ۳۰درصد تولید به چرخه توزیع داده می‌شود. آیا باید ۴ هزار واحد صنفی کنار بروند؟ چرا به مردم گفته می‌شود که لوازم‌خانگی را با چهار درصد سود می‌فروشیم در حالی که ۱۸ درصد بهره بانکی وجود دارد مگر می‌شود این کار را کرد؟
به گزارش ایلنا وی افزود: در چهار سال آینده نمی‌توان درب کشور را بسته نگه داشت؛ اگر در ۵ سال آینده درب واردات لوازم‌خانگی را بسته نگه داریم آیا سند امضا می‌کنید وضعیت بدتر از اکنون نشود؟ ما از تولید حمایت کردیم اما دود انحصارگرایی و خودبزرگ‌بینی به چشم مصرف‌کننده می‌رود. امروز کالای تولیدی به یک قیمت صادرات می‌شود و به یک قیمت دیگری در داخل به فروش می‌رود و عرضه‌کننده نیز کنار گذاشته می‌شود. اگر تولید به روز شده و قیمت‌ها قابل رقابت است چرا دغدغه دارید و قسطی فروشی می‌کنید. اگر قسطی فروشی نبود آیا می‌توانستید یخچال سای‌بای‌ساید ۶۰ میلیونی بفروشید؟ دولت تنها از حمایت می‌گوید اما ما پیش از این گفته‌ایم حمایت نمی‌خواهیم؛ وامی که به واحدهای صنفی قرار بود داده شود اجرایی نشد، همان را به اتحادیه بدهند. چرا اتحادیه فروشندگان لوازم‌خانگی فضای مجازی به فروش می‌رسد، این موازی‌کاری برای چه چیزی است.
پازوکی در ادامه تصریح کرد: ۷۰ درصد از پنج قلم کالای اساسی خانگی مواد اولیه‌ای نیاز دارند که در کشور وجود دارد اما متاسفانه اقلامی مانند فولادی به قیمت گزاف به دست تولید‌کننده می‌رسد.
در این نشست سیدحسن حسینی‌شاهرودی دبیرکل انجمن صنفی لوازم‌خانگی گفت: در ۴۳ سال بعد از انقلاب فاقد چشم‌انداز و صنعت در حوزه لوازم‌خانگی بودیم. حوزه لوازم‌خانگی تنها تولید نیست بلکه یک زنجیره است که شامل تولید مواد اولیه، قطعه‌سازی، تولید لوازم‌خانگی، توزیع و خدمات پس از فروش می‌شود اما هیچ سیاست کلانی برای آن، نه در دولت و نه در مجلس نداشتیم. بیش از چند میلیون نفر در این زنجیره شاغل هستند اگر لطمه‌ای به این حوزه وارد شود به کل این زنجیره وارد می‌شود.
وی اضافه کرد: متاسفانه سیاست‌های متناقضی در حوزه لوازم‌خانگی پیش‌گرفته شده که بسیاری از آنها با سیاست‌های کلان کشور مغایر بوده است. در مورد موازی‌کاری اشاره شد که من نیز تایید می‌کنم هدف همه انجمن‌ها تولید داخل است اما تقسیم کار به وجود آمده باید توجه داشت که در کنار همه اینها نیاز به سیاست‌گذار و دولت وجود دارد که حضور ندارد. ما به جایی نرسیدیم درها را باز کنیم و کالاهای ما قابل رقابت با خارجی‌ها نیستند در حالی که در اوایل انقلاب کارخانه‌هایی مانند ارج و آزمایش داشتیم که نه تنها به خودکفایی رسیده بودند بلکه تولید موتور و کمپرسور می‌کردند، چه شد که بعد از ۴۳ سال نتوانستیم حتی اینها را داشته باشیم. سیاست‌های غلط و متناقض دولت‌ها بوده که ما را به اینجا رسانده است.
شاهرودی در ادامه اضافه کرد: طبق آمار وزارت صمت در سال ۹۶ تولید لوازم‌خانگی در کشور ۱۰ میلیون و ۸۰۰ هزار قطعه بود. بعد از شروع مجدد تحریم‌ها در سال ۹۷ این میزان به هشت میلیون رسید یعنی دو میلیون و ۸۰۰ هزار قطعه کاهش تولید داشتیم چرا که قطعات مورد نیاز کارخانه‌ها نمی‌رسید در سال بعد ما با رشد تولید هشت‌درصدی مواجهه بودیم اما ناگهان از سال ۹۸ تا ۹۹ رشد
۷۸ درصدی را تجربه کردیم دلیل آن، تحریم، بسته شدن درب‌های واردات و نیاز داخلی بود که باعث شد تولیدکنندگان به دنبال تولید قطعات مورد نیاز بروند. امروز تولید ما به ۱۵ میلیون رسیده است با همین روند ما در سال آینده می‌توانیم این رقم را به ۲۰ میلیون و تا سال ۱۴۰۴ به ۲۵ میلیون برسانیم تا در بازارهای خارجی حضور بیشتری داشته باشیم.
وی خاطرنشان کرد: ما نمی‌توانیم درب‌های واردات را برای همیشه ببندیم اما فرصتی به واسطه تحریم ایجاد شده و مجلس و دولتی روی کار آمده که شعار آنها حمایت از تولید داخلی است؛ پس لاجرم باید برای این زنجیره نظارت، هدایت و حمایت وجود داشته باشد.