زمزمه های ایجاد انحصار در بازار لوازم خانگی به گوش می رسد این موضوع را خیلی ساده می توان از سند راهبردی صنعت لوازم خانگی دریافت کرد. خواندن کامنتها در پای گزارشاتی که در چند روز گذشته پیرامون این موضوع تهیه شده نشان میدهد که نه مصرف کننده نه فعال و تولید کننده لوازم خانگی راضی به انجام چنین طرحی نیستند زیرا واکاوی تجربیات مشابه نشان میدهد نتیجه درستی از چنین تصمیماتی حاصل نمی شود و تنها رانت را از حوزه ای به حوزه دیگر گسترش می دهد.

به گزارش اقتصادملت و به نقل از روابط عمومی اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی ؛  در حال حاضر قیمت پراید در بازار به ۱۵۶ میلیون تومان رسیده که این موضوع ماحصل دو تصمیم کشنده برای صنعت مادر کشور بود که مهمترین آن به تبعات ایجاد انحصار در بازار خودرو مربوط می شود و موضوع دیگر نیز به قیمت گذاری دستوری بر می گردد. چنین نگرشی نشان میدهد که تصمیم گیران نگران صنعت کشور اصولاً عقیده ای به بازار رقابتی ندارند.

 چرا بوی انحصار از سند راهبردی بلند می شود؟

واقعیت اینجاست که در چندماه گذشته با توجه به افزایش قیمت در بازار لوازم خانگی تقاضای بازار کاهش یافته و به گفته نائب رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تولید داخلی جوابگوی نیاز مردم نیست. در این شرایط سندی در حال اجرایی شدن است که در آن واردات ممنوع خواهد شد. در چنین شرایطی گروهی که سهم بیشتری در بازار دارد جولان بیشتری می دهد در حالیکه کش و قوسهای همین گروه برای واردات یک برند خاص در چندسال گذشته و ارزهایی که به این واسطه از کشور خارج شد داستان بسیار مفصلی دارد.  حلقه ای دیگر به زنجیره تولید چادر ملو افزوده شد

مسئله ای که حالا بیشتر از قبل ایجاد نگرانی می کند ترکیب شورای سیاست گذاری لوازم خانگی است. شورایی که در آن شاهد حضور دیانی مدیرعامل گروه انتخاب هستیم. با وجود ۱۰۰۰ تولید کننده فعال در صنعت لوازم خانگی حضور مدیرعامل گروه انتخاب در این شورا چه پیامی دارد و آیا نباید تردیدها و نگرانی ها درباره انحصار را با این این وجود جدی گرفت؟

چرایی حضور یک ذینفع در شورای سیاست گذاری لوارم خانگی در تصمیمی سرنوشت ساز برای سایر تولیدکنندگان و فعالان این حوزه آنقدر عجیب است که سند راهبردی را می تواند به دست فراموشی سپرد.

برای روشن شدن بهتر موضوع باید گلایه های فعالان کارگری در خصوص ترکیب شورای عالی کار را یادآور شد که فعالان آن حوزه نیز اعتقاد دارند به ترکیبی که ذینفعان در آن شرکت می کنند باید به دیده تردید نگاه کرد.

امیدواریم شورای سیاست گذاری لوازم خانگی در خصوص چرایی حضور یک ذینفع در ترکیب خود توضیح قابل قبولی داشته باشد زیرا حجم شائبه ها در این باره آنقدر بالاست که در غیاب چنین توضیحی پذیرفته می شود.